Małe, dzielne i przyjazne koniki "rodzinne"
Dwaj bracia - Bimber i Browar - to młode hucułki, którym w głowie zabawa i sianko. Nie tak łatwo je od siebie odróżnić - oba gniade, z charakterystyczną dla hucułów ciemną pręgą na grzbiecie oraz pręgowanymi kończynami, oba bardzo towarzyskie i ciekawskie. Po krótkiej obserwacji stwierdzamy, że jeden jest nieco jaśniejszy - to Bimber, a drugi ciemniejszy - to Browar.
Uosobienie łagodności i spokoju
Hucuły ze względu na wzrost należą do klasy pony. Bardzo przyjazne o spokojnym i łagodnym charakterze, ale równocześnie o żywym temperamencie.
Wykazują dużą odwagę i samodzielność, a wysoki stopień inteligencji pozwala im na pokonanie każdej przeszkody (przeskoczenie, obejście, przeczołganie się). Hucuł jest silny, wielkiego serca i charakteru, spokojny i przyjazny, zawsze chętny do współpracy z jeźdźcem. Stał się wspaniałym koniem „rodzinnym”: dla dzieci, młodzieży i dorosłych, pod wierzch, do zaprzęgu, do rekreacji, do sportu. Spokój i cierpliwość hucułów sprawia, że są idealne do hipoterapii i psychoterapii.
Pochodzenie
Konie huculskie są rasą koni górskich, która została ukształtowana na terenie Huculszczyzny (Karpaty Wschodnie) przez górali huculskich oraz przez surową przyrodę tamtych terenów.
Hucuły cechują się ostrożnością i rozwagą w czasie poruszania się w trudnych warunkach terenowych, umiejętnością zachowania się w czasie skrajnie niekorzystnych warunków pogodowych, znakomitą orientacją w terenie. Konie te wykazują ponadto duże przywiązanie do człowieka, z którym były zżyte przez setki lat. Ich zaradność przetrwała w genach do dziś - wejdą praktycznie wszędzie, potrafią znaleźć sposób na pokonanie każdej przeszkody począwszy od... ogrodzenia pastwiska (potrafią skoczyć ponad 140 cm przy średniej wysokości 137 cm w kłębie), poprzez wiatrołomy na ścieżce, aż po trudne podejścia terenowe.
Znane są także ze swej inteligencji - niemal legendarne jest już badanie kopytem kładki na potoku czy umiejętność przetrwania śnieżycy i gradobicia.